Seni Kim Düşünür

Issız bir köşede, kayıp bir düşünce,
Zamanın ellerinde, savrulup gidince.
Seni kim düşünür, kim anar seslice,
Hatıralar solarken, bir ince sızıyla.

Yüzünde çizgiler, ömrün izleri,
Gözlerinde hüzün, derin denizleri.
Seni kim arar, kim sorar gizlice,
Unutulmuş bir şarkı, suskun dilleri.

Rüzgarın fısıltısı, yaprağın dansı,
Her anı bir vedadır, hayatın sancısı.
Seni kim anlar, kim okur sessizce,
Solan bir gül gibi, baharın hancı.

Gökyüzünde yıldızlar, bir bir kayarken,
Hayaller umutlara veda ederken.
Seni kim hatırlar, kim bekler delice dersen
Bir damla gözyaşım, sensiz akarken.

Belki bir şiirde, belki bir şarkıda,
Belki de unutulmuş bir sokak lambasında.
Seni kim düşünür, kim yaşar her anında,
Kalbinde gizli bir yerde, hiç çıkmayacak kadar aklımda.

Seni kim düşünür benden başka.