Nasıl bir millet tik, ne hale geldik
Namus terbiyeyi, ahlâkı sildik
Kim kıçını açsa, maderin bildik
Bu hallere koyan kullar utansın

Gelene gidene, paşam diyoruz
Aldırmayıp her bir, haltı yiyoruz
Arife sofuya, ders veriyoruz
Bilmeden konuşan, kullar utansın

Kibirden başımız, göee eriyor
Herkes kendisini, âlim görüyor
Dost diye düşmana, selam veriyor
Böbürlenip gezen, Kullar utansın

Hep bana rabbena, diyoruz şükür
Anlamaz ki cahil yüzüne tükür
Kendi boş teneke görüyor hakir
Kendini beğenmiş kullar utansın

Acımasızlara, olursan nöker
Çoğa sürmez senin, başına çöker
Merhamet bekleme, ciğerin söker
Zalimce davranan kullar utansın

Halimizi görse, atalarımız
Soyunup dökündü, evlatlarımız
Hani nerde eski analarımız
Terbiye vermeyen kullar utansın.

Menfaat uğruna yaşar dururuz.
Dinimizi sade lafla korunuz
Bilenide yerden yere vururuz
İçten pazarlıklı Kullar utansin

İSRAFİL boş yere kendini yorma
Herkesin sırtında başka bir forma
Boş ver hiç kimsenin halini sorma
Kendini bilmeyen kullar utansın

18.04.2025

İSRAFİL BİLİCAN