tünemiş bara dönmüş sırtını dünyaya adam dumanlar başında tütüyor akıyor kaderin dereleri alnından yaşının yasını gümüş saçları tutuyor kımıldamadan öylece duruyor buzdan heykel değil adam donduğu yerde eriyor etten ve kemikten sırtını dönmüş dünyaya kendini kendine soruyor adam akıllı adam
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
adam şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
adam şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
çoğu kez dünyaya sırtını dönen adamı oynarız zamanın dilimlerinde,
ama yıne de bir ışık vardır hep uzalarda da olsa yüreğe sıcacık akan bır ışık...
yaşının yasını gümüş saçları tutuyor ..........başlı başına şiirdi bu satır.. ne çok öyküler gizli o gümüş saçlarda, ne cok yaşanmıslık.... her teli neler fısıldar ...
yaşa değil yaşanmışlığa bakmakta en büyük tecrübeler...