Rotasız,pusulasız,Ben
Kutup denizidir kalbim.
Rüzgarı bol,fırtınası dinmeyen. Dümensiz yelkenim okyanuslarda, rotası belirsiz. Soğuk kalbim, dümensiz yelkenim, Ben Tanımadığım rüzgarlar şişiriyor yelkenlerimi. Sürüklüyor oradan,oraya. Poseidon gülüyor halime, belki de ağlıyordur gizliden. Fırtınalar gönderirken talihime. Eros’la çoktan küsmüş, koparmışım bağlarımı. Rotası belirsiz, soğuk kalbim, dümensiz yelkenim, Ben. Ayrılıklara,yalnızlıklara,umarsızlıklara pusulasız koşturuyorum. Belki de, belki de, dönmemek gidişiyle. Rotası belirsiz, soğuk kalbim, dümensiz yelkenim, Ben. Zafer Salmankaşlı |