0
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
377
Okunma

Kirpiklerimin ıslaklığını bırakıyorum
Pencere kenarına, unuttuğun bir bakışa.
Hâlâ ay dağınık
ve bana tüm odalar soğukmu soğuk,
soyundukça geceye karışan duvarlar bile soğuk.
Öyle çok üşüyorum ki...
Sesin yok, nefesin yok,
bir battaniye gibi sarınan hatıralar da yok.
Adımlarım dolaşıyor usulca,
tek tek, sen kokan bütün odaları…
kapı aralıklarında saklanan adın,
perde kıvrımlarında hüznün asılı.
Kaldığın her yer,gitmediğin kadar boş şimdi.
Ve ben, eksildikçe çoğalan bir sessizlikte
sana üşüyorum…
"Düşlerimde hala üşüyen fesleğen kokuları..."
29.05.2025/Bayram Köse
5.0
100% (3)