YÜREĞİMDE İNCE TİZ BİR SIZI
SENSİZLİK ŞEHRİ YALNIZLIK YAĞMURU

Yüreğimde ince tiz bir sızı,
Vuslatsız şafaklar atar sızımları.
Sensizliğin gölgesi çökmüş üstüme,
Kuşatma altında şehrimin hüznü.
Sicim sicim yağar sol yanıma yalnızlık,
Yatağımda yankılanır sessizlik fısıltı.
Tüm şiirlerim ayakta bu gece yine,
Alfabe topal aksak düşer dizlerimde.
Abaza martılar gökyüzünde uçuşur hayalimde,
Kanat çırpar sanki senin izinde.
Gökyüzü suskun yıldızlar solgun,
Sensizlik hep böyle soğuk ve yoğun.
Saatler kırık zaman durur sende,
Adını fısıldar rüzgarlar içimde.
Şehrimin sokakları terk eder beni,
Senle dolu hayallerim sarar yüreğimi.
Yüreğimde ince tiz bir sızı, karışık bi’ matem.
Sensizlikten doğar her gün, kahrı taşır zaten.
Şehirde kuşatma, sessiz sokaklarımda felaket.
Yağmur damlaları yatağımda, yalnızlık zaten bir armağan bir servet.
Şafaklar vuslatsız, umut hep bi’ köşede,
Kalbim eski bir kasêt gibi, dönüyor hep döne döne.
Martılar abaza sahillerde, dilimde hep yara.
Alfabe topal aksak, cümlelerim hep yarıda.
Tüm şiirlerim ayakta, geceye meydan okurum,
Yalnızlığın gölgesi, kalbime kurşun gibi dokunur.
Sensizlikte eriyen bi’ mum gibiyim yanarım.
Bu şehirde yalnızlık, benimle sabaha kalır..
Şehrimin karanlığı, gözümde bir siyah perde,
Ruhumda yankılanır, özlemin eskiden gittiğimiz yerlerde.
Sicim sicim yağmurla, akar yalnızlığım yatağıma,
Sensiz geçen her dakikam düşürür beni tuzağa.
Kaldırım taşlarında izlerin, anılarla dolu,
Sokak lambaları sönük, şehrimin ruhsuz bi’ yolu
Gecelerde tanık olur, kalemimde yazdıklarıma.
Şiirlerimde isyan eder, sensiz kalan zamanlara..!
Yüreğimde ince tiz bir sızı,
Her gün yeniden başlar sancısı.
Vuslatsız şafaklar doğar yine.
Sensizlik büyür içimde derinlerde.
Kuşatma altında sokaklarım,
Yağmur gibi akar yalnızlığım.
Sicim sicim düşer sol yanıma.
Bir hüzün şehri kurar yatağıma.
Martılar abaza döner gecede,
Gökyüzü kara,
Yıldızlar küskün,
Tüm şiirlerim ayakta bu gece,
Alfabe topal aksak
Heceler yorgun.
Ellerim boş,
Nefesim ağır,
Adını fısıldar her yankı duvarlara.
Sana dair ne varsa içimde kırık dökük,
Sessizlik şehirde, sessizlik yağmur gibi akıyor.
Gök gürültüsü deliyor rüyalarımı,
Kumdan kalelerim bozuluyor.
Ağlayan bir çocuğun yüzünde saklı gülüşlerim,
Haykırışlarım isyanları sarsıyor.
Bu şehrimin kalbi paramparça artık ..!

Emel Abokan
24/05/2025
04:25