Karanlıklar sarıldı kollarıyla sımsıkı,
Acı zulmet kapladı vücudumu usulca.
Sensizlik bastırıyor zihnimi sıkı sıkı,
Yalnızlıklar buz gibi koynuma sokulunca.

Yetmezmi kurdurduğun deli rüzgar göğsümde?
Estiğin yer şımarık o şaşalı yer değil.
Yeter artık uluma yıktığın harabede,
Burası viranedir eseceğin yer değil.

Ayaklarım üryan, yüreğimle çırılçıplak,
Izdıraplı ruhumla sessizce inliyorum.
Ipıssız dünyamda cürümümle dolaşarak,
Günahı kebirle huzuruna geliyorum.

Bu günahı içimden kusupta atamadım,
Lacivert bir gecenin mahreminde yalnızken.
Açsanda nikabını yüzüne bakamadım,
Utancımdan hayalimde seninle yalnızken.

Gündüz yalnız kalırım mavi gökle başbaşa,
Kime anlatsam seni kime sorsam ismini?
Çiziyorum resmini buluttan koca arşa,
Herkes günah sayıyor duysam dahi sesini.

Nasıl teselli bulurum kül olmuş yüreğimde?
Bir enkaza uğramış kalbimle yapayalnız.
Fırtınalar kopuyor sinemin üzerinde,
Bütün herkes gidiyor dünyada bir ben yanlız.

Mustafa Kurt-24.11.2024