Cennet tebessümünün dudak kıvrımları
Namütenahi kirpiklerin firak yasında küllenmek haram
Ağıt tadında sitemlerle harlıyorum sevdamı
Gün batımı efkârıdır bakışların
Ey dudaklarımın sükût orucu..!
Gözbebeklerinden tuttuğum buğu eritti kalbimi
Arz ettikçe ruhumu ruhuna
Fersah fersah büyüdü gönlüm hudutları…

Sessizlikle konuşurum adını her seher,
Yıldızlar bile duyar kalbimin ezberini.
Bir duadır her nefes,
Bir yakarıştır dudaklarımda adını anarken…
Ben sana ulaşmayı değil,
Sende erimeyi murat ettim.
Çünkü aşk, vuslatla değil, feda ile kemale erer.

Yüzünü görmeden iman ettim sana,
Bir ayet gibi, bir sır gibi sakladım içimde.
İsmin, gecemin en nurani secdesidir.
Her harfinde bir mana saklı,
Her hecesiyle ruhumu arındıran…

Ben seni sevmeyi değil,
Seninle yok olmayı istedim.
Çünkü bazı aşklar bir tende yaşanmaz,
Bir ömrü değil,
Bir ömrün ötesini ister…

İçimdeki yangına su değil,
Senin ateşin gerek.
Çünkü ancak senin ateşinle
Küllerimden yeniden doğarım.
Sensizlik öyle ağır ki
Zaman bile taşıyamıyor bendeki seni...

Ey varlığımın dilsiz duası,
Kâinatın kalbinde saklı sır,
Ben seni susarak seviyorum,
Çünkü aşk, bazen
Sadece Allah’a anlatılır.