Değişti çağlar, değişti mekan,
Yollar gibi burkuldu, eğrildi insan,
Yaşantı ne haldir, gidiş nereye,
Oyun ve eğlencede aldandı insan,
Zamana hükmedene sığınmak varken;
Zamanın şartlarına yenildi insan.

Özendik Batıya bozuldu düzen,
Allahın emrince gelişemedik,
Ama, fakat, lakin” leri bırakıp,
Nefse karşı tavizsiz dövüşemedik,
Kokuşmuş necaset bozuk halleri,
Kapışa kapışa bölüşemedik.
Ne oldu, kim yaptı, ne hale geldik?
Neler aldık hayattanda neleri verdik?
Kazanmadık, kaybettik, sermaye gitti,
Çöküş rüzgarına yelkenler gerdik.

Vakit gelir; ah vah beş para etmez,
Karabasan çöker üstünden gitmez,
Vagon olur dertler raylardan inmez,
Yozlaşmaktan bir huzur beklenir mi hiç?

Çaldılar çaldılar bizden çaldılar,
Evlatlarımızı avuçlardan elden aldılar
Yanlışlar ortada görünür iken
Laf edilmez şekilde şaşkın koydular

Yozlaşmayı modern deyip koydular,
Gaflet ettik bundan fırsat buldular,
Zamane deyipte taviz verdikçe;
Koca bir toplumu aciz kıldılar.

Tavizler çoğaldı şartlar bahane,
Bu çağda dediğin olmaz diyorlar,
Herkes böyle deyip kopmak şahane,
Kirlenmiş kalplere temiz diyorlar.

Olmazlar O’nun izniyle olur,
O’na göre yaşayan kolaylık bulur,
Zamane dediğin, şartlar dediğin,
“ Ol” emrince duvar sana yol olur.

Vakti gelmedi mi öze dönüşün,
Sarsılmadan kararlı, tavizsiz yürü,
Yoksa tarihe geçer acı çöküşün,
Kazanmak istiyorsan Rahmanca yürü.

Hal böylede lakin niye durursun?
Şeytana dost olma ölümü düşün,
Mecal kalmaz yaprak gibi kurursun,
Savrulmadan, toz olmadan, yok olmadan düşün, çok düşün.
Allaha yaklaşan felahı bulur,
Kendini kandıran virane olur,
Tercih senin yol senin;
Ya temiz bir akibet, ya eyvahlar kıyamet…
Düşün, yine düşün, çok düşün,
Keşkelere düşmeden..
Su köprüyü bölmeden..
Düşün.. Düşün..