Zarafet timsali eski dayılar,
Tarihe karşıtı hepsi hiç oldu.
Meydanı boş bulan şaşkın ayılar,
Hepsi başımıza, bir bilgiç oldu.

Hemen bir kenara meclis kurdular,
Bütün doğruları yere vurdular,
Sürekli haklıdan hesap sordular;
Haksızlarda epey, hoş sevinç oldu.

Arkamızdan gelip öne geçtiler,
Sinemizi, hep bir hedef seçtiler,
Alnımızdan akan suyu içtiler,
Barbarlar safında çok erinç oldu.

Bilmeden her şeyi biliriz derler,
Sevgi göstermezler; saygı isterler,
Kul hakkını, lokma lokma yiyerler,
Böylece ayılar, fazla dinç oldu.

Kimisi dalkavuk, kimisi deyyus,
Güçlünün yanında olurlar suspus,
Bunlarda aransa bulunmaz namus,
Ayaklar altında tümden linç oldu.

Boztepe bu yolda hoştur sohbetin,
Derinlere daldın, uzağa gittin,
Söz ile taş attın, yine hicvettin,
‘Ayılar meclisi’ pek ilginç oldu…