AYIP YA, ÇOK AYIP!..
Tükettin işte,
Bittim nihayet! ... Müjde mi desem? .. Baş sağlığı mı dilesem Bilemiyorum! .. ……….. Olmadı, olamadı Belki olamazdı da! .. Sınırındaydım bir şeylerin, Anlamadın, anlayamadın! Anladın da; Yapacak bir şeyin yoktu! .. Yapamadın, yapamazdın! .. ………… Başından beri böyleydi “Sevgi” ve “korku” Aynı yürekte tutulmazdı Tuttun! .. Ve sevgiyi korkuya Boğdurdun! ... “Ama” diye başlayan cümlelerden “Keşke” diye biten sözlerden Törpülenmiştim zaten…. Yetmedi! .. ………. “Tükenmek” Ne güzel bir kelime Ecele teslim eder gibi” emaneti” Sıyrılmak tüm libaslardan, Seni sen de bırakarak! .. Gömülürken topraklara, Seyretmek bulutlardan! ... Benim “var” olduğumu bilerek yaşamak “Yok” olduğumu görerek yaşamaktan Daha mı kolaydı bilmiyorum Umutlarım tükenmiş ya; Merak da etmiyorum! ... ………….. Biliyor musun? Hiç zor olmadı emaneti verişim! .. Öyle hafiflemişim ki; Kuş gibiydi ecelle dans edişim! ... Ne bıraktıysan geriye benden Onu aldı işte! .. Avucunu bile dolduramadım! .. Ama işte o son damla Son damla göz yaşımı, durduramadım! Sen sanırdın ki; “Erkek” taştan kayadandır Hani erkek ya! .. Dayanıklıdır! ... Öğretememiştim sana bir türlü, Cinsiyeti olmaz duyguların. Dedim ya! ... Anlamadın! ... ………….. Anladın da, bir şey yapamadın! .. “Temaşa zevki” demiyorum O kadar gaddar değilsin Biliyorum! .. Lakin “çareleri” neden sen de, Neden çaresizlikte aradım? İşte bunu bilmiyorum! .... Sana “gül yüzlüm” derdim Sen gülmezdin! .. Gül mü yüz bulamazdı, Yüzüne gül mü yakışmazdı Çözemezdim! .. Ne kadar çok soru varmış Cevaplanmamış! .. Ama dert etme artık Ecel beni götürürken Onları da toplamış! ... …………… Ne ben varım şimdi ne soru Gölgeler bile kayıp! .. Gözlerinde ki yaş-a takıldım Niye?... Ayıp ya! ..... Çok ayıp! ..... Kadir Albayrak |
Saygılarımla...