Yeşildi yapraklarım, bak sararıp ta soldu.
Kalbimde açan, gonca güller, kap kara oldu.
Gönül hanemde sayende, yanan ateşte dondu.
Yıllar sonra buza, kor atmanın ne anlamı var.

Dertsiz haneme, habersiz gelerek dert kattın.
Olmaz mı deyip yeniden, beni niye ataşa attın.
Onca seneden sonra, gelipte sevgimi tartın.
Yıllar sonra buza, kor atmanın ne anlamı var

Yüreğimde yanan, ataş sönüp te küllenmişken.
İstemeye istemeye, senden sonra evlenmişken.
Ben gönül haneme, zincirli kilitler Vurmuşken.
Yıllar sonra buza, kor atmanın ne anlamı var.

Baksana Rabbim, bana iki evlat vermişken.
Onların sevgisiyle, ben kalbimi mühürlemişken.
Bunca özlem, kara sevda çilesini körlemişken.
Yıllar sonra buza, kor atmanın ne anlamı var.

Derdimin dermanı, ilacı sen sanmıştım.
Seni unutmak için, evi tarlayı satmıştım.
Göç edipte evimden, köyümden ayrılmıştım.
Yıllar sonra buza, kor atmanın ne anlamı var.

Can evimden, vurulmuştum sen giderken.
Sanki bin kez ölüp, dirilmiştim sen yokken.
Yüreğimin ateşini, Daha yeni söndürmüşken.
Yıllar sonra buza, kor atmanın ne anlamı var.

Yaşarken ölü gibi, gezdim dünyada sayende.
Araf’ta kalan, rüzgar gibi estin hayalimde.
Kırılmadık kalp, huzur bırakmadım Hanemde.
Yıllar sonra gelipte, beni yakmanın ne anlamı var.


01.04.2025