Yürekten sevmiştik bir birimizi, hiç ayrılmayacak gibi.
Ne sözler vermiştik birbirimize, hiç ölmeyecek gibi.
Kışlar bana hep yazdı, Sen yanımdayken gül gibi.
Hayatım sen yokken, Hazana uğramış mevsim gibi.
Sende benim gibi sevme, solar Kalpte çiçeklerin ben gibi.

Gönülde açan çiçek bahçelerim, soldu gidişinle sen gibi.
Nasıl da severmişim seni, Keşke dur deseydim ben gibi,
Tufanda esen yel misali, yanıyor bu kalbim alev gibi,
Anlatamam nasıl özlediğimi, sende yanıyorsun ben gibi.
Sende benim gibi sevme, solar kalpte çiçeklerin ben gibi.

Gönlümde solan gonca, güller bile kapkara oldu.
Herkestekini dert bilirdim, bendeki acılar zehirle dolu.
Dinlerdim insanlardan aşkı, sevdikleri yanlarında yokdu.
Keremle aslı misali ,hayallere düştü yüreğim tutuşdu.
Sende benim gibi sevme, solar kalpte çiçeklerin ben gibi.

Patika bir yol gibiydin, yıpranıp gidiyordum yollarında sanki
Döküldüm tel tel hazana uğramış, yaprak döken çınarım sanki.
Öyle bir susturdun ki ben o ana, kadar hep susmuştum sanki.
Öyle bir ağlattın ki beni bu yaşıma, kadar hiç ağlamıştım sanki.
Sende benim gibi sevme, solar Kalpte çiçeklerin ben gibi.

Aldırma yürek alevlerime, ben yanıyorum sen de yanma.
Her gece ölüyor gibiyim, inanamıyorum nasıl kandığıma.
Bazen akıllı bezende deliyorum, bilmezsin ki yar ne halda.
Kurtulmak istedikçe biraz daha, boğuluyorum senin aşkında.
Sende benim gibi sevme, solar kalpte çiçeklerin ben gibi.

Hüseyin Çelik 14.03.2025