KAYBETTİKÇE SEVDİM BEN SENİ DAHA DERİNDEN

Kaybettikçe sevdim.
Yüreğimden sökemediğim seni.
Gözlerimde kalan bir eski resim gibisin şimdi.
Her adımda daha da ağırlaştı özlemin.
Kaybettikçe sevdim seni.
Yüreğimin hangi kışına denk geldi gidişin.
Sonra benden vazgeçtin hayallerimizden.
Geceden sabaha tutunduğumdun sensizliğe.
Sana her seslenişimde
Kendimden bir parça daha kaybettim.
Düşlerimden vaz geçtim caddelerde.
Sonsuz bir boşluk sardı yüreğimi.
Seni ararken kaybettim kendimi.
Sonsuz bir sevda’da boğuldum belki.
Kelimelerim çığlık çığlığa,
Duvarlarda yankısı dönerken,
Adını her haykırışım da.
Adın batsın Adın.
Bu kalp seninle yanmayı da bilirdi.
Vazgeçmeyi de.
Kaybettikçe sevdim ben seni daha derinden.!
Yüreğimden sökemedim ey yar.
Suretin gözlerime düştükçe,
Hatıralar delik deşik,
Eski trenlerin düdük sesleriydi isyanlı haykırışlara eşlik melodiler.
senden geriye kalan sadece gizli gizli bakışlarımdı.
Sonra hatırlattın bana,
kim olduğumu.
Sessizlikte derinliklerde bir HİÇ’TİM senin gözünde.!
Her adımda daha da ağırlaştı özlemin.
Taşıyamaz oldum seni bu titrek kalbimde.
Hangi limana vurur bu yalnız gemi,
Sana çıkan hiçbir yol kalmadı artık elimde.
Kaybettikçe sevdim ben seni.
Nefes gibiydin gittikçe bir eksildin,
bir yükseldin bende.
Öyle bir düştün ki en karanlık mevsimime.
Gizli bir düğüm gibi çözüldüm seninle.
Yüreğimin hangi yazına denk geldi gidişinde
Kışımı yaza çevirdin,
Sıcak ellerimle dokundukça yüreğime acı benimleydi.
Her yeni son baharda solan bir yaprak misali.
Senden kalanların ağırlığı düğümlendi hep boğazımda.
Dilim lâl konuşamıyordum artık ben aşk’a.
Vazgeçmek öyle kolay değil’di inan,
ne hayal’den,
nede seninle kurdum zincirli düşlerimden.
kopamam senden derken,
Ama uzaklaştıkça büyüyen bir uçurum gibisin.
Duymuyorsun artık sesimi,
o boşlukta sustum susturdun .!
Kaybettikçe sevdim ben seni
O karanlık altında kayan, kaybolan bir yıldız gibi.
Rüzgar olup savruldum ahh, içimdeki o deli çocuk, güneşe aşık olmuştu.
Güneşi tutabilir misiniz hiç. ? Tutamadım işte,
O kadar imkansızdın.
O kadar uzaktın ki,
karanlık gökyüzü gibiyim sensiz şimdilerde.
Sevmek bir tür uyku gibi.
Belki de hiç uyanamamakta vardı bu uykudan bu rüyadan ..!

Emel Abokan
30.04.2025
10:17