Bir Mayıs gününde
Yağmurda ıslanırken,
Ellinci yıl parkında görmüştüm
Güzel gözlerini.
Düşlerime kurduğum hayal dünyamın,
Gerçek yüzü olmalıydın sen,
Kara gözlüm,
Ankara’nın güzelliğine güzellik katıyordun.

Mutluluk taşıyordu gülüşlerin,
Güzel yüzünde.
Sanki senden başka kimseler yoktu etrafında.
Neşeli hâlim,
Bir an heyecanlı bir âna dönüştü.
Kalbimin vuruşları yüreğimi çınlatıyordu sanki.

Ne kadar da güzel yaratmıştı
Yüce yaradan seni.
Gözlerinden siyahı,
Saçlarından güneşin aşkını.
Bakışlarına ise
Sana duyacağım aşkı yazmış bana.

Karşıma çıkacağını biliyordum,
Ansızın bir yerde.
Rüyalarımda görüyordum seni,
Kimseler bilmesede.
Özlemini duyduğum sevginin
Tâ kendisisin sen.

Adını sorsam söylermiydin?
Gülümser miydin yine?
O tatlı sesini fısıldar mıydın
Kulaklarımdan kalbime?
Ama yok,
Yanlış anlamanı istemezdim ki o an beni.

Gönlüme yıldırım gibi düşüp geçtiğini
Nasıl söylerdim ki?
Sadece izleyebiliyordum,
Yavaş, yavaş yürüyüp gidişini.
Bir kağıt alıp,
Birkaç kelime yazmalıydım sana o anda.

Ve tabii ki hemen yazmaya başladım,
Bitirdikten sonra koşarak,
Yanından geçeceğin çam ağacına asmalıydım.
Geçerken alıp okuyacağın bir dala,
Bırakmalıydım notu.

Hislerimi yazmak hiç kolay değildi,
Ve şöyle başlıyordu:
"Şair yüreğimden yazıyorum bu cümleleri sana,
Güzel kız.
Kömür gözlerin,
Yıldız saçların, tatlı bakışların var ya,
Öyle bir derin yara açtı ki bağrıma,
Tahmin bile edemezsin."

Bu sözler bir şey anlam ifade ediyorsa,
Dön ve ardına bak.
Yok etmiyorsa,
Notu okuduktan sonra sadece yırt at gitsin.

Büyük bir heyecanla bakıp,
Gülümsemeni bekliyordum.
Ama sen ardına bile bakmadan
Yürümeye başladın.
Ben ise yıkılmış bir halde,
Dönüp uzaklaşıyordum oradan.

Bir an bir ses geldi ardımdan:
"Bir dakika, bakar mısınız?"
Yine bir heyecanla dönüp,
"Efendim?" dedim sadece.
"Bu not sizemi ait?"
"Evet."
"Peki ya içindeki cümleler?"
"Evet."
"Peki ya artık benim olabilirmi?"
"Tabi ki evet," demiştim.

Ne güzeldi o gün Ankara,
Baktığım her yer sen olmuştu.
Şair yüreğim dilime vurmuş,
Kalemler, mürekkepler susmuş.
Aşkın dili sen olmuş,
Anlatıyordu sana duyduğum sevgiyi.

Erkan ŞEREMET