Başladığı yere gerı dönmeyi de bilmeli insan
Her döndüğünde kaybettıklerını sorgulamayı
Gerıye bırsey kalmasa da
Umudunu yitirmemeyı ögrenmeli mesela
Gidenin ardından bır parça daha kopmuş olsada
Sıkı sıkı tutmalı yalnızlığın omzundan
Yaralarını hızlıca sarmasını da bilmeli
Dinlenmeye unutmaya zaman vermeli
Ağlamanında edebı olmalı
Yüksek yere çıkıp avazı cıktıgı kadar susmalı
Yandığını unutarak közlerın üstünde yürümeli
Sargısını kendısı sarmalı

Her bir beyaz kağıda yazmalı eksiklerı
Yapılan yanlışları
Dört duvara yapıştırmalı
Yalın ve Yalıncak
Tozları kaldırmalı raflardan eskıye dönük
Bir cöp poşetınden yardım istenmeli
Geçmişin rengi olan şimdının kara lekesı silinmeli
Sancılı gecelerde nöbet gecıren eroinman gıbı kitlemelı kendini
Katıline koşmamalı her fırsatta

Kapısını iyileşene kadar kitli tutmalı
Sızmamalı kirli düşünceler
Uykusunda geliyorsa suretı
Gözlerınden çekmeli tatlı uykuyu
Mutlaka bır iz bırakacaktır giden
Sensızde icile biliyormuş deyip bir fıncan kahve içmelı
Korkmamalı üstüne üstüne gitmekten
Acılarına gögüs germeyı ancak kendısı ögrenir insan ilk adım misali



Z. Coşkunsu