0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
113
Okunma
Sanki tüm sahne sizin.
Sahi,
Siz neden bu kadar mühimsiniz ki?
Sizi bizden değerli kılanınız ne?
Acının çöreklendiği bir beyinde,
Kavramlar değerini yitirmişken,
Ve, bükülmüşken anlam,
Siz diğerlerinin,
Bizler için nasıl bir değeri olabilir ki?
Zorba nefisleriniz,
Kocaman ağızları olan timsahlara dönüşmüşken,
Hangi Tanrı’nın varlığından söz edebiliriz.
Kaç sadaka dağıtmalı bir küçücük günahınızın affı için?
Ve hal böyleyken neden aydınlıklar sizin,
Karanlıklar bizim olsun ki?
İyi bir gece görüşüne sahip olmak için,
Bir avcı bakışına sahip olmak gerekmez mi?
Ve cehaletinizle her zaman farkında olmadan hazırda av olan,
Kör olan sizleri,
Sıra bize geldiğinde
Neden affedelim ki?
Hangi insanlığınız adına?
Özlem SABA
5.0
100% (2)
