Zihnimde uzayan sahra
Kimdi o kalabalıklar
Nereye gittiler
Kaç vakittir doymuşluk ruhumda
Ne bir sililüet
Nede bir potre
Unutum mu
Hayatıma giren yolcuları
Yoksa çoktanmı uğurladım her birini
Azı severdim ve seviyorum
Gidene dur demem
Af ile uğurlamalarımda
Hükümlülükler serbest
Voltalar boşaldı
Mazgal tellerinin serçeleri uçuyor
Ne ben tutsağım
Nede yüreğim
Işınlıyor ruhum jüpiterden, marsa
Kafamda esen ferahlık
Yüreğimdeki tomurcuklarla
Günü ağırlıyorum
Yeni kalabalıklara karışacağım
İlk istasyonda kalkacağım
İlk kadına soracağım
Lilitih senden daha güzel
Öncesiydin hayatımın..
Sokakların kokusunda ölüler
Sahte maskeli caddeler
Kanı bağırlarında taşıyan yaralılar
Kim kimi vurdu
Düşman kimdi
Kim yaşıyor kim ölü
Topraksız ölüler
Kurşunsuz hançersiz yaralılar
Açık cinayetler ve katledilen masumiyetler
Kaç kişi daha vurulacak kimbilir
Ey çiçeği seven
Koparma sevgini
Ve kanına girme sevdiğinin
Seveceksen sev, sevmiyeceksende çek gölgeni..
Ah Diyojen neden anımsatırsın kendini
İskender bile güce taptı bilmezmisin
Belkide herekleitos ırmağına inmeliyim
Martıların ezgilerine kulak kabartarak
Son senfonimizdir belki
Mozarkın çıkan adıyla
Yazık vaktiyle tınlanırdı ölüm melodisi kulaklarında
Elleri hünerli vaktiyle ölüydüler
Hangi raftan okumuştum
Anımsamadığım bir başka konu
Anlaşılağı gibi mevzu derin
Bir eski kuyuyada iner
İlk oluşumun evriminide taşır
Ama hepsine veda ediyorum
Bir başka fregmanım başladığında
İki nehrin doğumu:
Fırt ve Diclenin gözleriyle Tiamata da selam olsun..