AŞK BENİM!..
Kaf dağının gediğine akma sen
Derelerin koşuştuğu göl benim Masalların dediğine bakma sen Leyla benim, Mecnun benim, çöl benim Lisan ile anlatılmaz hamurum Ben ezelden ömür yutan çamurum Emir Hak’tan, yaşamaya memurum Doğum benim, ölüm benim, döl benim Ne sıfatım ne maddeyim ne mevsim Ne şahika ne terazi ne ters’im İbret ile verilecek bir dersim Kitap benim, kalem benim, el benim Her yiğidin yüreğinde verem’im Aslı’ların düşlerinde Kerem’im Sarayların hile’sinde Hürrem’im Arzu benim, istek benim, dil benim Doğum günüm “Âdem” ile başladı Havva ile bir cehennem kışladı Arzu ile al meyveyi dişledi Yasak benim, elma benim,nefs benim Viran olmuş yüreklerdir gururum Kâh karun’u kâh çobanı vururum Bilinmezim, zirvelerde dururum Rüzgâr benim, bora benim, yel benim Deste deste güller ile sunuldum Kaftan giyip taht üstüne konuldum Yenilmezim, her gönüle sokuldum Zehir benim, şifa benim, bal benim Siyah, yeşil, göz göz olur bakarım Her nazar da bir yüreği yakarım Görünmezim, her gönül de akarım Irmak benim, nehir benim, sel benim Tüm cihan da saltanatım var benim Dört kanatlı uçan atım var benim Seven için şeref benim ar benim Öfke benim, vuslat benim yar benim Ben maşuk’un cilvesiyim nazıyım Âşık kulun mızrabıyım sazıyım Yanaklardan süzülenden razıyım Umut benim, hüsran benim, yas benim Ozan ettim nice lisan bilmezi Mecnun ettim düşte Leyla görmezi Taçlandırdım birkaç kuruş etmezi Hesap benim, infaz benim, pay benim İlmek ilmek kilimlere işlendim Vakitlice kulaklara seslendim Yedi iklim gözyaşıyla beslendim Gönül benim, sevda benim, “AŞK” benim Kadir Albayrak |