Dilim döndüğünce bir anlatayım,
Arı ile baldır dost ile dostluk.
Kendime ne ise onda bulayım,
Aynada görünür dost ile dostluk.

Mesafesi yoktur zamanı olmaz,
Vefadır meyvesi yiyenler doymaz,
Mevsimi her zaman gülü hiç solmaz,
Yediveren gibi dost ile dostluk.

Öyle söylem ile boş sözde asla,
Beraber içilir zehirler tasla,
Çok canın yanarsa başını yasla,
Dağ gibi omuz dur dost ile dostluk.

Hatırla yaşanır hayırla biter,
Özlemi hasreti burnunda tüter,
Bir selamı gelse dünya ya yeter,
İçini ısıtır dost ile dostluk.

Derdini söylersin seninle ağlar,
Acında neşende her halin anlar
Sanırsın arkanda dağlar var dağlar,
Ağaçla daldır dost ile dostluk.

Hile, hurda, yalan, dolanı olmaz,
Dosdoğrudur dostun yılanı olmaz,
İhanet babında planı olmaz,
Güven kapısıdır dost ile dostluk.

Bir gün başladı mı başka gün bitmez,
Sır tutmayı bilir hainlik etmez,
Yıkılıp düşünce tekmeler atmaz,
Elinden tutmaktır dost ile dostluk.

Vefadır, sadakat, sevgidir özü,
Ruhuna aydınlık serpmeli yüzü,
İbrahim der birde tatlıysa sözü,
Canı cana katar dost ile dostluk.
İ. Taşçı