Hayaller kurarım yorgun gönlümde,
Karlı yaylalara çıkmak isterim.
Belki olur, birkez olsun ömrümde,
Arz’a yıldızlardan bakmak isterim.

Ordan yönelirim Tanrı Dağına,
Sonra Ergenekon yurdu çağına.
Ötüken yaylağı yüce bağrına;
Turan ateşini yakmak isterim.

Uygurlar takılır gün gün gözüme,
Zamandan bakarım, batar özüme.
Türk olan inansın benim sözüme;
Çin Seddini yakıp, yıkmak isterim.

Azer, Türkmen, Kırgız, Tacik, Kazak’lar,
Yüreciğim sizi yâdında saklar.
Ayhan’lar, Günhan’lar, Kürşat, Bozok’lar,
Sizleri Yurduma dikmek isterim.

Balkanlar mazimin öteki yüzü,
Orada Kanunî söyler son sözü.
Kiminin isterse yaş döksün gözü;
Plevne’ye tekrar çıkmak isterim.

Hayali düşürdüm gül bahçesine,
Gülleri doldurdum yâr bohçasına.
Meftunu olduğum bülbül sesine;
Dalıp da bir ömür uçmak isterim...

31.12.2017 (Arşiv)
Fatih-İST.

Enver Özçağlayan