SEVGİLİYE
Dertler uslandırmaz beni sevgili...
Ben, aşka gebeyim, gözlerini aşeriyorum.
Ne denizlerin ne göklerin mavisi tutar beni...
Ben, gönlünün mavisine tutunmuşum.
Kulaç atarım engin denizlere.
Gel de sana sevda limanımda,
Aşk ısmarlayayım göz bebeklerimde.

Dertler uslandırmaz beni sevgili...
Ben limansız aşklara yelken açarım.
Dingin başımı şiirler ile kaşırım.
Derin imgeler ile yol alırım.
Gönül çeperim de sevda barındırırım
Gel de bu dünyaya bir çalım atalım birlikte.
Sevmeyi bilmeyenlere inat olsun diye,
Sevda masalını yeniden yazalım seninle...

Dertler uslanmaz beni sevgili...
Ben gidenlerin ardından bir kadeh kaldırırım.
Bir de şerefsizlere inat yaktığım gemileri!
Dingin limanlara çeker, keyfime bakarım.
Ne aldatanların ardından yas tutarım,
Nede ihanet edenlerin arkasından,
Tek bir damla gözyaşı dökerim...

Dertler uslanmaz beni sevgili...
Kimi yarı yolda bırakır, kimi yol alır,
Ben ise yol veririm, dönüp bakmam geriye.
Yönünü kaybedenin yayında,
Asla yön arayışında olmam.
Ufuk çizgimi daima önceden belirledim.
Belirsizlik içinde kaybolmam sevgili...

Dertler uslandırmaz beni sevgili...
Unuttuklarım unutmasın şu son sözlerlerimi;
En büyük hayal kırıklığını, değer verdiklerinden görürsün.
Sorun tam da oradadır ya; gördüklerinle göremediklerin aynı şeyler değildir.
Oysa aldanıp ve aldatılırken yanılmayı ne çok ister insan...
Herşey biter belki ama,
İçini kanatan bir bıçak izi kalır yinede en derinlere de, bir yerlerde.
Kırılan güven köprüsünü gökkuşağı sarmaz.
Sarmaz bir daha...
Dertler uslandırmaz beni sevgili, uslandırmaz...
5 Ekim 2020