Sen gittin gideli yâr buralarda
Verimli bağlarda üzüm kalmadı
Ağaçlar kurudu bahçeler soldu
Karakış er geldi güzüm kalmadı
Duyduğum elemden bil ki ülserim
Hayattan zevk almam hep kötümserim
Gururla de ister budur eserim
Sana söyleyecek sözüm kalmadı
Çektiğim çileler boyum aşıyor
Yazdığım dizeler hicran taşıyor
Hısım dediklerim sorun kaşıyor
Sana sunacağım çözüm kalmadı
Yüreğimi senin
sevdan çürüttü
Gönlünden
sevgimi kimler yürüttü
Çıkıp gelsen muhtar yolu kürüttü
Sensiz bir yaşamda gözüm kalmadı
Beyaza dönüştü
siyah saçlarım
Söylemedin asla benim suçlarım
Ne tükenmez şeymiş sana borçlarım
Ocağı yakmaya közüm kalmadı
Sofrada aç bekler bizim
bebekler
Kimle dövülecek yoksan dibekler
Bayat bazlamadan söndü göbekler
Çorbaya katacak tuzum kalmadı
Rüzgâr eken kişi fırtına biçer
Sonra pişman olsa iş işten geçer
Üstüne buz gibi soğuk su içer
Dışarı çıkmaya yüzüm kalmadı
Seğmenoğlu der ki efkârım dinmez
Kaderin cilvesi sırtımdan inmez
Gerçek seven kişi dolmuşa binmez
Dilersen hiç gelme lüzum kalmadı
Seğmenoğlu (Dr. Osman Akçay)
Üstatlardan:
Aşkın formülünü ben sende buldum
Seninle yeşerdim seninle soldum
Senden uzaklarda derbeder kuldum
Sana kavuşunca sızım kalmadı...................Şentürk Dursun