KEMENÇE
Belki biraz geç oldu, heves etmem çalmaya,
Sonradan pişman oldum, bu kadar geç kalmaya,
Yanımda üstat vardı, gerek yok aramaya,
Gereken
çocuk yaşta, başlamak çalışmaya.
Zaten genlerimde var, tahminden kolay oldu,
Dışarıdan bakınca, belki zorlu bir yoldu,
Küçük küçük nameler, ilk anlarda duyuldu,
Çevrem bir
zaman sonra, dinleyenlerle doldu.
Kemençe derler ona, bilmeyenler anlamaz,
Neşe verir insana, için içine sığmaz,
Tüm hücrelerin oynar, beden sabit duramaz,
Her kim girse horona, saatlerce çıkamaz.
Yaylanın yollarında, dertli dertli çalınır,
İnce telden bir sızı, yüreklere salınır,
Özlenen gelir akla, hayallere dalınır,
Efkâr sarar her yanı, gökyüzü
bulutlanır.
Yalnızlığı paylaşır, candan
dosttur insana,
Yay dolaşır üç teli, parmak uyar o âna,
Kaydelerle konuşur, duygu dolar her cana,
Ömür boyu yanımda, yoldaşım olsun bana.
Hami TURAN
29.01.2025 ANKARA