Yâ kafi
Gözlere aynadan bakınıyor sevdamız
Çukurlar uçurumken Eğilmek secde etmekten mi Şuuru kırık bir alfabe dökülür suyun hürmetine Bir intihar neşteri öfkesiyle Birkaç şiir damlıyor kalbime Tanrı misafiri bir elçi Cennet ellerin makaslarından mı dökülür Yoksa şarkılar buzdan ışıklarla mı Kederli bir geceydi Sûküt ile uçurtma uçuyordu harflere Bâhr i kucağından ılık bir damla vurulur aşkından Gözler kör olsun Kalbi yakıtken kalplere Aşk bir eğlence kapımda Kapım sana açık ey züleyhâ Narasından bulutlar katilken bir sözcükle Kırık katlı bir zarf koparıyor Vaveylâ gibi mum dumanını zarifken zehiriyle kalplere veriyordu Koparılmış Zindan bulmuş bir rüzgar ile Seni bana yaratana Güneşlerde kıyafet kudurmuşluğundan Ve ölmek ruhunda uykusunda köz varken Saatler içinde uçurumlar aynada kalmıyorken Ter içinde bir edip Vapurlarda kesik kesik yarım yarım Bir utangaçlık dağıyor martılara Rüzgarda bir ayılgan sineği Aşkta yelken varken merhametle salıvermek Ne hüsn i cemâldir Arkadan düşen hatıralara Kelam döken bir muarrif şefkatiyle Ve sana bir nazif elmas tutarken Avucunda ağlaşmak annesiyle Yut beni şebinde hubbun ilâ Tutunduğun yar ile suna ı ekberi Düş/erken mi yarıldı hasretin Bir film şeridi gibi ahiretimin haritasında Ve şablonu tuval vurulmamışken Bir resimli bir askıda çayı beraber yutmak için Yâ kâfi Entel kâfi.... Gezgin imgeler... |