3
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1454
Okunma
İpeğin şarkısıdır hüzün,
Sessiz kıyı kasabalarının
Daracık sokaklarını dolduran,
Karanlığın ortasına boşalıp
Bütün yalnızlıkların ayak sesleridir.
Şimdi, şuracıkta terkedilen
ve yeniden rüzgarın ardı sıra midye kabuklarına çarparak dirilen zaman.
Kıyıya vurarak köpüklerle oynaşarak avunuyor.
Bu uğultu, ölümün gizli yalnızlıklarına kapı aralamış,
Bir denizaltı, bir okyanus dibi şehvetinin su yüzüne çıkmış martıların ayak sesleri,
Çığlık çığlığa midye kabuklarına saldırıyor.
Ah bu kıyıya vuran uğultular.
Ah bu çığlıklar.
Bin ölüp, bir dirlen
Hüzünle kapışan ipeğin şarkısıdır...
5.0
100% (8)
Cevap Yaz