İpeğin Şarkısı
İpeğin şarkısıdır hüzün,
Sessiz kıyı kasabalarının Daracık sokaklarını dolduran, Karanlığın ortasına boşalıp Bütün yalnızlıkların ayak sesleridir. Şimdi, şuracıkta terkedilen ve yeniden rüzgarın ardı sıra midye kabuklarına çarparak dirilen zaman. Kıyıya vurarak köpüklerle oynaşarak avunuyor. Bu uğultu, ölümün gizli yalnızlıklarına kapı aralamış, Bir denizaltı, bir okyanus dibi şehvetinin su yüzüne çıkmış martıların ayak sesleri, Çığlık çığlığa midye kabuklarına saldırıyor. Ah bu kıyıya vuran uğultular. Ah bu çığlıklar. Bin ölüp, bir dirlen Hüzünle kapışan ipeğin şarkısıdır... |