Ayna
Korkmaz mısın bıçağı boğazına dayadığın şeytanla bir olmaktan?
Cennetin hayalini kurarken, sana dayatılan cehennemde yanmaktan Perdenin ardından çekiyor görünmez iplerini ilüzyonun has ustası Savaşmaktan yorulmuş gibisin, söyle aynada gördüğün sen hala sen misin? Dilim dönmez anlatmaya bu acıyı, kalemim söylemek bilmez ki derdini derdime Ne zamandır askıda kalmış duygularım, içimde zamanla büyür kahrımın yumrusu Amansız bir hastalık gibi dört yanıma yayıldı umutsuzluğun çaresiz koyu zehri Karanlık fırtınaların ortasında, ateşte yürümekten korkmazdım ellerini uzatsan Sana karşı durmak, kendi ruhumu ateşlerde yakmak gibi Sana karşı gelmek, kendime yaptığım en büyük ihanet gibi Bu kutsal ateşi söndürmek, gökyüzüne sırt çevirmek gibi Vazgeçmek demek, kendi güneşimi karanlığa hapsetmek gibi Ellerim uzansa da tutamaz seni, benliğin yıldızlar kadar uzakta Adın peşimden gelen gölge gibi, sürekli yankılanır kulaklarımda |