AŞKIN SIRRI (476.)
Bir bahar günüydü karşılaşmıştık
Yüreğim yerinden sökülüverdi Kelimeler tek tek dökülüverdi Aşkın sırrı sende imiş sevgili Hep zaman kederli her zaman nemli Gözlerim bir kere gülsün istedim Ayrılık denen o derin deryayı İçimden ortadan kaldırmak geldi Aşk bir gün ölürse eğer elinden Ağıtlar dökülür aşık dilinden Nedir çektiklerim senin elinden Çaresiz kaldığım işte bu yüzden Esmez oldu rüzgar gönül dağıma Konmaz oldu bülbül gönül bağıma On ikiden vurdu yarim bağrıma Veda oku yedim aşk sadağından Gün gelir ayrılık olursa haktan Anlaşılan hasret göründü haktan Yanar kalbim yanar acıyla dolar Kaybolur hayaller biter umutlar Fatma Ayten Özgün |