Her gün baktığım gök yüzünün
Birden farklı gördüm yüzünü
Yıldızlar vardı sönmüş
Sararmış bal mumuna dönmüş

Her yer karanlıklara bürünmüş
Birden değişti hava
Ha koptu ha kopacak fırtına
Allak bullak oldu düşüncelerim

Serseri rüzgar bir dinse içimde
Bir uğultu sardı kulaklarımı
Kalbimde derinde birde sızı
Yine birden düştün aklıma

Siyah gözlerin dağılmış saçlarınla
Bırak bu son halin kalsın aklımda
Huzuru sende bulup
Izdırabın koynunda uyusam

Ayazında donup ateşinde yansam
Hayali sende kurup hicranı sende kanıp
Siyah gözlerinin derinliğinde yok olsam
Ne yaptıysam kapanmıyor yaram

Ağlasam hıçkır sam bağırsam avaz avaz
Ne çare
Söyleyin güneşe
Ufkumu karartmasın ve beni ağlatmasın

Siyah gözlerinle baktın derinden
İçime ateşi attın da gittin
Duydum ki hasret gideriyormuşsun
Umutsuz bu sevdam ağlar içimde

Tatlı tatlı akan aşk şerbetinden
Bir yudum da olsa vermeden gittin
Fal baktırdım ikimizin adına
Geçtiğim hiç bir yol çıkmıyor sana

Vazgeçtim yollardan yıllardan da
Çıkmaz sokakta serseri kalbim
Dönüp dolaşıp hayale talim
Bu sokakta yüreğim esir kaldı

Sözlerim dilime dolanıp kaldı
Sebebimle ruhum sana dayandı
Peşinde koşmaktan yoruldu gönlüm
Yarım kaldı şiirlerim dilimde

Kalemim yazmıyor isyan ediyor
Beni affet şiirimi bitiremedim
Ne kadar sevmedim desem de seni
Gözlerimle gözlerini sevdi gözlerim

Fatma Ayten Özgün