Muamma
Ateşe düşen ben
Yangınındaydım Rüzgardan hortumun çekerken içine Bela yağmurun yağıyordu üstüme Sevmek ne güzel Erişkin rüya. Ele geçmeyen! Perdenin ötesi Dilsiz, ağızsız kelamdır konuşan Nesnenin hakikati Gizlenmiş duruyor Aşk kanat açmış, aklı yoruyor. Saatin tik takı çarkı çevirir Beyaz gül kefeninde şimdi allanıyor Bilgidir labirent işte o an Zorlanan akıl yanıyor şimdi Meftadır artık nakavt birader Kardeşi hissiyat aşkı vuruyor. Muamma, Çözümü yol aratır Unutma keşifsiz dünyalar da var Hızdan etkilenmeyen element nerede? Kapıyı açan aşk, fethine uzan. Kalbinde feraset, gülündür açan En büyük muamma insanı çözen Yetmeyen yetersiz! Aşkı bulunca Kurt ile kuzuyu ayırır kolayca Aşk altından bir cevher sanki Taşıyan bilir, taş da olmaz ki. |
Kutlarım yazdıran yüreğini, değerlikalemini ve eserini
Gönlüne, ömrüne bereket
Şiirle kal, sevgiyle kal, dostça kal, hoşça kal, sağlıcakla kal