Aşkın seyri
Çocuklar gibi şendik, oynar iken hayata
Kendimiz gibi sevdik, kendimizle gülerken Dışarısı mı? Bilemedik, sezdirmedi bu hayat Soğuk görmeyen gözüm, görünmedi yerde mar. Riya yüzlerden soğukça öğrendik, ayrıldık Sevgi dolu özümüze, ne zulümler yaşattık. Sayamadım, kaç sürgün, acılarla büyürken Yalnız kalan nefesim, oldu bana arkadaş Dünde kalan iklimim bu gün neler anlatır Saymadım, sayamadım duygulardan mevsimi. Bugünü, yarını bulan; aşklarına bulanan Derman arasın derdine, kutsal saysın kendini Aşka düşenlerin, yalnızlık olur kaderi Yar’ in paylaşamaz seni, ayaz içirir sevgili. Sevgi doğurur aşkını, aşkdanda sevdasını Ummanından dalgalar günaydınsız günlere Gönderir sarmaşığını, boyna atılır hep Kemendinden, kemendinden boğum olur sevgili. Fırın ateşi nefesin Bazen meczup, bazen aşık Bazen volkana danışık Hislerinle karışık Yalnızlıkdır kalemin. |
Yine özel, yine güzel bir şiir okunulması gereken
KUTLUYORUM DEĞERLİ KALEMİNİ, YAZDIRAN YÜREĞİNİ ORTAYA ÇIKAN BU ESERİNİ
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıcakla kalasın