iç dökümü

bilmem şu gönlü nasıl eğlesem
her yaptığım ağır suç oldu
işlemediklerim ise büyük kabahat...
kendi kendini yiyip bitiren,
artık sağ sol seçemez
gönüllü bir deli gibiyim...

içim garip yine bu gece
sessizliğine meydan okuyan
tanımsız, derin hatalar ile...
hırpalanıp azarlandıkça dolan
dokunsalar ağlayacak
içli, garip sabi gibiyim...

elim suçlu, dilim günahkar
başım gözüm ayağım...
en ince hesaplarla
kusur nerde bilmeden
hassas kalbi ağlatan
nazlı, kırık, eski...
bir kemanın
paslı yayı gibiyim...

yer bilmez, yön bilmez
bazen hafiften uçuşan
bazen dopdolu ve de ağır
her saat
başımda dolanıp duran
belki seher, belki de bir
akşamın
her daim yeli gibiyim...

kimse kırılmasın, incinmesin...
sefa bulsun...
renk renk açılsın gonca güller derken
karıştı, çatıştı inayet...
taşıyamazken bile kendimi
bir an inleyen baharın
zoraki coşkun seli gibiyim...