GÜN DOĞARBir yar sesi gelir, Eteklerim tutuşur, Güneşi asılır , gamzelerimden, Bir al’a çalar, Bir toz pembeye, Ellerim, eteklerimden aşağı kalır, Onlar da ateşten meşale gibi raks eder, Nereye konacağını bilmeden, değdiği yere, ateşler içinde umuttan bebeler bırakır, Pervazda ki çiçekler koşar, Bahçede ki papatyalar, taze gelin gibi dudak altı Gülümser, Bir ses gelir, Düş’ü düşürür, Zangır zangır titrer, Kirpiklerim aralanır ki, Sabahın turunçtan şalları, perdemi aralaya yırta, Gözlerime dolar, Kulaklarım yarin sesinde, ellerim perdenin arkasında, Saklanır, Gün doğar... Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |