Ben şair değilim yazmayı bilmem
Bir dokunsan ağlarım dağlamayı bilmem
Kara kaşa kara göze nameler yazarımda
Sevda nedir aşk nedir bir türlü bilmem

Nefes almak Allah’ın bir vergisi
Beceremedim hayat denen o dersi
Bir muska boynumda asılı irade-i nefsi
Vakti zuhur etti bedenime tecellisi

Vefasızı etrafında arama koynunda saklıdır
Sorsan çok şeffaf bir kadar da haklıdır
Böbürlenerek salındığına sen bakma
Ruh-u revani şad-u handan hakkıdır

Ey benim kara bahtımın gülen yüzü
Yaralanan kalbimin en derin özü
Sana yazdığım mektubun son sözü
Unutamıyorum kalbe değen o gözü

Bana ağla deme sağanak pınarlarım
Pervane olmuş kolum kanatlarım
Maneviyat pedalına çevirdi ayaklarım
Pir-ü pak oldu tövbe-i nasuh günahlarım

Kader denen ince çizgi çektim çektim inceldi
Kopmaya az kalmışken manevi bir el değdi
Dokundu yüreğime manen üfledi s/on söz
Çıkmazdaki ruhum huzuru hümayen erdi

Sanmaki bilmez bilinmez insan inanın değerini
Her dem anar yad eder görülmeyen neferini
Kılınan beş vakit namazın her duasını aminini
Avuçlarında saklar yüzüne değen o manevi elini