Müsaadenle Gönlüm
Müsaadenle
Ağlayabilir miyim gönlüm Şöyle katıla katıla İç çekip hıçkırarak Şimşekli bir gökyüzü gibi Günaha batan Tüm kirliğimle Ağlayabilir miyim Öylesine ama ölesiye Bu can çıkana kadar bedenden Nefesimin nefesi kesilesiye Pempe beyaz saf güller Mor menekşeler düşesiye Sol yanımın ateşi Yükselesiye kadar Kendi omuzumda Kimseciklere yük olmadan En kuytu köşecikte Sesli ama sesimi duyurmadan Ağlayabilir miyim ... |