GÜLMEK VARKEN
GÜLMEK VARKEN
Yapacak birşeyin olmadığı vakit aralıklarında kendimi amansız bir boşluğun içinde bulurum durup dururken. sessiz bir sis gibi duran varlığımda iç sıkıntısı uçurumlar açar. sürekli rahatsızlık verir âdeta hiç bir şey yapasın gelmez. hiç bir şey zevk vermez. ve bu yorgunluk benim değilmiş gibi, kimse görmeden şöyle bir yol kenarına bıraksam sahi,hüznümü. boşversene! aldırma gönül dedim. kahkaha atıp gülmek varken. Aksaray/08/12/24 Gökmen Yılmaz Erdem Esenlik ve barış üzerinizde olsun. |
Gülelim gülüşelim
mutluluğu bölüşelim
gülerek gülüşerek
güllere dönüşelim