Meryem
Ey kadınım
Sigaramın dumanından kederimi alanım Parmaklarıma aşk yüzünü dolayıp Dudaklarımdan içeri Can nefesimi salanım Yürek sızım Kalp atışım Bileklerime sürgülenen türkü gözlüm Sensiz kaldığım anlara Döke saça sevdiğim yarınım Meşakketlerimde İsmini dua edip Derdimden sıyrıldığım Dil bağım Sırtın yaslandığım dağdır Göğsün saklandığım kafestir Saçların düştüğüm Yusuf kuyularından Tutunup çıktığım saldır bilesin Ey benim ömürlük bir meşale gibi Sol yanımı yaka yaka Hiç söndürmediğim Sol yanığım Yürek kesiğim Sen benim Her mevsim solmayan yürek gülümsün Yanaklarıma konan tek gülüşümsün Bilesin ki Bir gün güneş döner giderse şayet Karanlıklarda boğulmam Seni gün’eşim yapıp Gözümün ak sütünde doğururum Ay yüzlüm Kalbimin Meryemi Gözlerimde yanan İbrahim ateşi Ömrümü beşik kertmesiyle Yoluna adadığım soyum Solum Tenimin kokusu Kar tanem Bir tanem Meryem Bilesin ki Ölümde yaşamda senin ellerinden .Kuz’gun, |