Süzgeç
Süzgeç
İnzivaya çekilmiş bir Kızılderili-yim gidenler yüksek dağları geçti kartal kanatlarını çırpa çırpa kalanlar düzün kampında pancar ekiyor çizmeli kamçılı sahipleriyle o baş devrimciler şimdi ulusalcı faşzimin gülen yüzünde sırıtıp dolar yeşili çiçeklenirler Amerikan çobanlarının maceralarını izleyip şömine önünde zaman aldı götürdü acıları ölüler kerhen anılırken yıl dönümlerinde dökülen karanfiller isyanda kışın karın korkusu güneşten gecenin ki aydan yıldızdan yamaçlarda açan kızıl gül o parkalar yara eder omuzları çıkarın İnzivaya çekilmiş bir Kızılderili-yim ölümün eşiğinde umut çürüdü Coşkûnî |
"Çark" böyle döndü, Ahmet hocam.
Hep genç kalınmıyor sonuçta, n"aparsonız...
İnzivaya çekilmek de bir şeydir! :)
Yine farklı ve manidar.
Selam, saygım ile.