HAYAT NE GARİP USTAbir fiil varsın, bir eşgali, bir duruşu, bir esneyip gülüşü imzaya beyan eder, bir sabahın elinden tutmuş, güneşi sol cebime, gülüşü cüzdanıma, soluklana soluklana yürür yüreğimde, bir kahvenin telveli k’öpüğü, bir resmin siyah beyaz montürü, bir akşamın alacalı örtüsü, serildi üstüme, hayat ne garip usta, öldüm derken ölümün soğuk nefesini soluyorum… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |