UMUT DÜŞ’TÜyeniden doğmak, adıma adını yazmaktı, cenine can, ruha akça beden giydirmekti, ipi kopuk uçurtmalar, havalanır avucumdan, ne garip şey, bu yaşamak, yaş bir ağaç gibi oldum derken solmak, soldum dedikçe çürümek, solgun yapraklarımdan, güneşi uyandırmak can bulayım derken, canda can dökülür ertesi, ertesinin ertesi, adım adından düşerdi, cenin mevsimlerden ertesi, ertesi sabah, sabahlar utanır, dünyama güneş gözlüğü gözlerin inerdi, görmezdim günü, yarınları, dünden kalmışım, günler durur mu hiç? birbirinden peydahlanır ipi kopuk düşler doğar, günaydın, ay’dın der uyanırım düşten,umut düş’tü ay’dım ,aydım.... Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |