Üzülme Öyle...
Üzülme Öyle...
Uyusam geçer mi dersin? Ağlasam diner mi sancılar? Sızlansam silinir mi izler? Dersin ya hep... Dersin. İlk başta geçmez. Acılar, gökyüzü gibi ağır. Bulutlar gibi, karanlık... Ama bil ki, birleşir sonunda, Dağılırlar sessizce, Hafif bir rüzgârla. Gözlerini açtığında, Bir bakarsın, yıllar geçmiş. Acının yerinde bir anı kalır sadece, Tatlı, buruk bir seda. Hayat yeniden gülümser, Sevinilecek ne çok şey olduğunu fark edersin. Sırtındaki hançeri çıkarırsın usulca, Kanayan yaralarını sarar zaman. Alışırsın... Üzülme öyle. Çünkü her kışın ardından, Baharı gelir. Orhan Soycan 1/12/2024 |