VE İNSAN...
VE İNSAN!..
İstemem başka vuslat, ben her an sende varım; Hasretin bana yeter, gurbetinde yaşarım. Zikrim Sensin dilimde, fikrimden çıkmıyorsun, Bazan gamlanır gönlüm, bazan coşar taşarım. Esbâb-ı mucibesi belli olan deveran, Kendinden parça almış, atmış dünyaya Mevlam. Beni tanı, bil beni; sen Kül’ ün bir cüz’üsün; Yalnız cüz’ le başlamış evren boyutlu davam. Sonra bizler, hep bizler; deryaya ulaşmışlar, Evren boyu yol alıp, kâinatı aşmışlar. Yol almanın hazzıyla başları göğe ermiş; Veya hep öyle sanıp, damlada dolaşmışlar, Sonunda vardık derken, Bir’ den uzaklaşmışlar... Fatih-İST. Enver Özçağlayan |
Kalemine yüreğine sağlık Enver abim..
Enver abi, dün baktım da, 12 gündür gözükmüyor, hayr olsun inşaallah, özelden mesaj atsam mı acaba.. diye düşündüm. İyisiniz inşaallah, sağlık ve afiyetler dilerim. Hayırlı Cumalar.
Selametle.