Egoist Düşünce
Egoist Düşünce
Ben varım, önce ben, Dünya benim çevremde dönerken, Her şey benim ışığımla parlar, Karanlıklar bile benimle anlam kazanır. Benim yollarım en doğru, Benim gölgem bile başkasından büyük. Herkes kendi köşesinde susmalı, Ben konuşurken dünya durmalı. Bir nehir gibi akar içimde benlik, Dalgalarım hep zirveye taşır beni. Kimse bilmez, kimse anlamaz, Benim içimde bir evren saklıdır. Ama bir an… bir kırık aynada, Kendi suretimle göz göze geldim, Ve düşündüm, Belki de yalnızca ben değilim bu dünyada. |