Üzerimde emeği olan her bir öğretmenimin 24 Kasım Öğretmenler gününü kutluyor; hayatta olanların o öpülesi ellerinden hürmetle öpüyorum.
Ahirete irtihal eden öğretmenlerime de Rabbimden rahmet ve merhamet diliyorum.
Ayrıca Edebiyat Defteri Sitemizin güzide öğretmenlerinin de Öğretmenler Gününü kutluyor; saygılar sunuyorum.

HER YERDE BEN VARIM (BEN ÖĞRETMENİM)

Türkçe yazar, konuşur, Türkçemi savunurum
Bulursun duru dilde çünkü ben öğretmenim
Bilgi tohumlarını ekerek avunurum
Hikmetim gonca gülde çünkü ben öğretmenim.

Oku emriyle çıktım kutsal bir yoldur ilim
Haksızlığa susamam lal olsa benim dilim
Bilgi bahçıvanınıyım açar her yerde gülüm
Vaha olurum çölde çünkü ben öğretmenim

Diktiğim fidanlarda dallar meyveye durur
Ben yoksam hayat çöldür bütün çiçekler kurur
Saygınlığım biterse koca bir nesil çürür
İmzam var esen yelde çünkü ben öğretmenim

Ne şairim ne yazar, sayısız eserim var
Ne mimar ne mühendisim binlerce tasarım var
Cengaver de değilim yıkılmaz hisarım var
İsmim kalır akılda çünkü ben öğretmenim...

Her yer benim vatanım, ayırt etmem köy şehir
Çocuklar bir çiçektir, bense sulayan nehir
Evlatlarımdır hepsi , olurum evvel ahir
Yağmurlarına dulda çünkü ben öğretmenim...

Gahi model alırlar, gahi hayran kalırlar
Hatta masum bir halde bazen aşık olurlar
Sevgi armonisini en çok bende bulurlar
Taht kurarım gönülde çünkü ben öğretmenim...

Ferhat dağı delse de külünkü bulan benim
Mucidi icat için o yola salan benim
Riyaziyedeyim ben , toplayan bölen benim
Yaşarım çarpan solda çünkü ben öğretmenim...

Bir öğretmeni görsem uzaktan da tanırım
Aşktır benim mesleğim, iş dersem utanırım
Bayrağımın olduğu her yere atanırım
Kemik olurum belde çünkü ben öğretmenim...

Bilgiyi ilmek ilmek nakşederek işlerim
Bir öğrencim üzülse buruktur gülüşlerim
Onlarla şekillenir atideki düşlerim
Devleşirim okulda çünkü ben öğretmenim...

İlim irfan uğruna terk eyledim obamı
Görmeye gidemedim hasta yatan babamı
Boyadım sınıfımı, kendim yaktım sobamı
Çocuklar emin elde çünkü ben öğretmenim...

Tamah etmem maddeye manadır benim işim
Kaynayan kazanımda yavan olsa da aşım
İnsan yetiştiririm kutsaldır benim işim
Yürürüm doğru yolda çünkü ben öğretmenim

Doğudaki gülleri sevgiyle deren benim
İlim öğretmek için göğsünü geren benim
Şırnak’da Şemdinli’de canını veren benim
Bayraklaşırım alda çünkü ben öğretmenim...

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ

Fotograf: 1986 yılında K. Maraş Ticaret Lisesi Konferans salonundan.
Okul piyesinde rol alırken.
Sahnede Edebiyat Öğretmenim Değerli Ahmet Yüzeroğlu Hocam ve ben.