Ölüm gibi bir şey
Viran oldum. Günlerim soldu.
İyiliklerim, karanlık zindanda harabeler altında kaldı. Gençliğimi terk ettim, bir aşk kavşağında. Bahar kalmadı içimde, mevsim hep kara kış. Saatlerim hüzün. Ziyan oldu yıllarım. Bir bir ezildi umutlarım. Ayaklar altında kaldı gururum. Hayallerimiz bileklerini kesti kayıp odalarımda. Sevdamıza direndik sokak sokak, kesti biçti kader. Kaç savaştan sıyrıldık oysa, zaferlerimizin ortasında tattık en büyük mağlubiyeti Ormanlarım yanıyor, içimde dinmeyen kanamalar. Deşiyor göğsümü, Aklımı kemiriyor, sessiz çığlıklar. Sevdayı bize konduramadılar. Tanrı buluşturdu bizi, günahı neydi, neyin cezasıydı anlayamadık |