DALDA SÜRÜN EY BÜLBÜLÜMSeherlerde çiğ denilen Gönül terin ey bülbülüm Asırlardır ödenilen Sabır ferin ey bülbülüm Kırağıyla aklaşırsın Fecre değin bekleşirsin Dikenlerle koklaşırsın Yok mu perin ey bülbülüm Gülün rengi kanından mı Canı senin canından mı Naz eylemek şanından mı Yaran derin ey bülbülüm Katlanırsın her nazına Nisyansızca baş yazına Gam çekerek vur sazına Nazlı yarin ey bülbülüm Nesil nesil ilerledi Fezaları hep turladı Cümle aşık ezberledi Ah-ı zarın ey bülbülüm Vazgeç desem duymazsın ki Boş söz dersin uymazsın ki Bizi gülden saymazsın ki O tek vârın ey bülbülüm Huzur senin cefan ise Böyle hayat sefan ise Son giyilen kefen ise Sende bürün ey bülbülüm Öyleyse kal yorana dek Gül hatrını sorana dek Gelir elbet sırana dek Dalda sürün ey bülbülüm Kanatların uzun olsa Şahin gibi gözün olsa Kış uğramaz yazın olsa Tenin nârin ey bülbülüm Ferhat ünler bitsin çile Kimse kusur bulmaz güle Neden ezâ hep bülbüle Varın sorun ey bülbülüm. 15.10.08 m.ferhat |
Kimse kusur bulmaz güle
Neden ezâ hep bülbüle
Varın sorun ey bülbülüm.
Güzel bir şiir okudum. Kaleminize sağlık.