Âlem-i hicran : Ayrılık dünyası, hasret dolu âlem

Nur-i cân : Can ışığı, ruhun aydınlığı

Secde : Allah’a teslimiyetle eğilme

Nefes : Soluk, ruhun duası ve zikri

Rahmet : Merhamet, Allah’ın şefkati

Tefekkür : Düşünce, derin düşünme, Allah’ın yaratılışını idrak etme

Cihan : Dünya, evren

Hicrân : Ayrılık, hasret, özlem

Virâne : Harabe, yıkık yer

Hakikat : Gerçek, Doğruluk

Gerek : Lüzüm, ihtiyaç; burada "doğru yol" anlamında

Zikr-i Hakk : Allah’ı anma, O’nu zikretme

Meşrek : Doğu, doğduğu yer; mecazen başlangıç ​​noktası

Hümâ : Efsanevi bir kuş, talih ve saadet sembolü

Ân-ı : Anı, zamanın bir noktası

Geda: Dilenci

Ârif : Allah’ı kapsayan, derin bilgi sahibi kişi

Hırka : Sufi dervişlerin giydiği sembolik elbise

Sükût : Sessizlik, susma

Firkat : Ayrılık, özlem

Niyâz : Yalvarış, dua

Sırâç : Işık, kandil, yol gösterici

İhlâs : Samimiyet, içtenlik, Allah’a bağlılık

Nât : Peygamber Efendimiz’i öven şiir

Gülistan : Gül bahçesi

Vuslat : Kavuşma, birleşme

Leyla : Divan edebiyatında aşkın simgeleyen karakteri

Esmâ : Allah’ın güzel isimleri (Esmâü’l Hüsnâ)

Hû : Allah’ın varlıklarını ifade eden tasavvufi zikirdir

Duyâ : Dua, yakarış

Huzur : Allah’ın varlığı ve rahmetinin hissedildiği içsel dinginlik

Tuyâ : Riya, gösteriş (şiirde “yok” ifadesiyle gösterişten arınmışlık vurgulanıyor)

Teslîm : Allah’a teslimiyet, O’na boyun eğme

Kudret : Güç, kuvvet

Nazar : Bakış, ilahi dikkat

Fakîr : Yoksul, mecazen Allah’a ulaşan kul

Nebi : Allah(CC)buyruklarını insanlara ileterek onları aydınlatan, onları iyi ve doğru davranmaya yönelten kimse, yalvaç, peygamber.
Hâlî : Durum, hal

Âh : İç çekiş, derin keder ve sızı

Yeda: Onaylayan ve bilgi veren

Âlem-i hicranda nur-i cân arar,
Hakk’a döner kalbim, aşk ile yanar,
Secdede nefesim Mevlâ’ya akar,
Duâyım, rahmetle geldim kapına.

Tefekkür denizi kalbimde coşar,
Sırların pınarı gönülde taşar,
Cihanı saran aşk, hep seni yaşar,
Nidayım, dert ile geldim kapına.

Hicrânın derdiyle virâne yürek,
Hakikat ararken, yönüm hep gerek,
Zikr-i Hakk’a varan yollar hep meşrek,
Vedayım tâlihle geldim kapına.

Hümâ kuşu gibi aşk semasında,
Gönül arar seni her bir ân-ı da,
Ârifler yolunda, aşk hırkasında,
Gedayım, dergâhta geldim kapına.

Sükûtun lisanı dilimde donar
Ruhumda aşkını ateşi yanar
Secdede dilime bin sükut konar.
Sedayım aşk ile geldim kapına.

Âşık-ı sâdıkın her sözü derin,
Vuslatı beklerken yakılır serin
Ruhumun aşkında yâ Rab tek yerin,
Cüdayım ihlâsla geldim kapına.

Bülbülün dilinden çıkar hep nâtım,
Aşk bahçesinde hep gülistan tahtım,
Leyla’nın vuslatı çöllerde bahtım,
Sadayım hicranla geldim kapına.

Esmâ’nın deryası dolarken hûya,
Kalbim nur arar hep ilâhi duy’a,
Huzurunda yoktur nefsimle tuya,
Fedayım sabırla geldim kapına.

Ruhumu kuşatan o kudret nazar,
Âşıkın derdine olur hep pazar,
Her dua semâda bir sevap yazar,
Edayım niyazla geldim kapına.

Canımı sunarken bir yetîm gibi,
Hakk’ın rahmetiyle olunur Nebi.
Gözüm yaşla dolu, hicrandır dibi
Yedayım aşk ile geldim kapına.