Vaveyla
Nağmesi değince kulaklarıma sesinin
İçim ürperiyor sanki Mezarlıktan geçerken gülüşünü sürsen toprağa Ölüler dirilir ordu olur ardında Ahh Vaveyla... Çığlığın öylesine tanıdık olmuş ki insanlığa Her haykırış bir başka şarkı misali Dolanır durur ruhsuzların dünyasında. Oysa sen Vaveyla... Ne tanıdıksın ruhuma Ne çığlığın bir şarkı oldu duygusuzca Ne de gülüşün bir muamma Seni hissetmeyenler ise basit bir budala... |
Bu iki mısra yeter bana.kutlarim kaleminizi . Şiir seni bırakmasın.