SAAT BEŞE SEKİZ VAR
Saat beşe sekiz var.
Saçlarımdan dökülüyor zaman. Kirpiklerim batıyor geceye. Gözyaşıyla karışık bir intihar tasarısı. Yeni, bilinmedik bir çığlığa bırakıyor yerini. Nereden çıktı şimdi bu özlem derken, Bu da yetmezmiş gibi. Kâbus gibi. Koşuyor peşimden pusudaki. Sensizliğimi vuruyor yüzüme binlerce kez. Yapmayın! Canım çok yanıyor, Yapmayın! Diyorum duyan olmuyor. Alacakaranlıktı. Güneş henüz doğmamıştı Kanadı kökünden kırılmıştı kuşların. Uçamamaktan yorulmuştu. Kendine sığınacak bir liman bulamamaktan Daha ağır değildi gece. Ah gece! Kurt gibi bir yalnızlığı salıyor üzerime… Saat beşe sekiz var. Ne korkunç bir saat. Gündüzün aydınlığından, Gecenin dinginliğinden uzak. Gitmek ve kalmak arasında sıkışmış. Birbirine mahkum akrep ile yelkovan gibi. Tıpkı benim gibi, Ne yöne dönseler, Çıkmaz sokaklar... Özlem SABA www.ozlemsaba.com Özlem SABA’nın Şiir Kitapları; Münferit Aşklar, Aşk Kadından Öğrenilir, Beklenen Sevgiliye, Hoş Geldin Sevgilim, Beni Güzel Uğurla, Gül Bahçem, Aşkımdan Vurdular, Gül Kurusu Ölümler |