Bu şiir Facebook’taki BİR’İZ EDEBİYAT GRUBU’nun FASL-I MUHABBET 336. ATIŞMASINDA kalemdaşım İsmihan ERDOĞMUŞ’un verdiği ayak dörtlüğü ile yazılmıştır. İsmihan hanıma kalbî teşekkürlerimle..

Seksen altı yıl önce kaybettik Atamızı
Gözyaşları sel olup döküldü On Kasım’da.
O’nun izinden gittik, bozmadık rotamızı
Başlarımız önlere büküldü On Kasım’da.
İsmihan ERDOĞMUŞ/ANKARA

Kemal Paşa denince akan sular dururdu
Durgun sular sel oldu, döküldü On Kasım’da..
Vatan, millet denince yürekler bir vururdu
Yürekler yerlerinden söküldü On Kasım’da.

Bir yanda hayat vardı, sonsuzluk öbür yanda
Zaman kayboldu sanki her şey dondu bir anda
Çaresizliğe çare bulan başken bu handa
O başı tutan boyun büküldü On Kasım’da.

Takvimler mi, saat mi; hangisi daha üzgün?
Hangisi daha yorgun, hangisi daha bezgin?
Hangisi bu zamanı gösterir daha düzgün?
Bütün gözler saate dikildi On Kasım’da.

Saat dokuz sıfır beş, artık geri dönüş yok
Sonsuzluğun ufkunda yıldızlarda sönüş yok
Zirvelerde yer tuttu bir basamak iniş yok
Gazi paşa sonsuza ekildi On Kasım’da.

Muhacir dolanırken münbit Anadolu’da
Kahramanlık gösterdi şanlı Gelibolu’da
Kuzey, güney demeden sevdi Allah kulu da
Ankara’ya ebedî çöküldü On Kasım’da.

-muhacir bozkurt-
Mustafa KÜTÜKCÜ
10.11.2024 – DENİZLİ.